Twierdza
Przemyśl
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz portal może działać lepiej. Aby się dowiedzieć więcej o cookies, proszę kliknąć tutaj:Polityka cookies.
Położenie strategiczne.
Tworzył grupę forteczną z fortem XIII „San Rideau. Pierwotnie nosił oznaczenie XIII, lecz po realizacji tego pierwszego dzieła jako głównego, uzyskał po przebudowie oznaczenie XIIIb. Fort operował ogniem pomiędzy linią kolei Przemyśl-Kraków a Sanem.
Historia budowy.
Prawdopodobnie powstał w okresie 1854-55 jako szaniec siedmioboczny. Następnie w związku z przeniesieniem głównej roli obrony na nowo wybudowany fort XIII, został zmodernizowany jako fort artyleryjski pomocniczy. Ostatecznie uzyskał również cechy fortu piechoty. Mimo to pozostawiono na nim dalekosiężną artylerię.
Opis obiektu.
Został założony na typowym dla fortu artyleryjskiego narysie pięciobocznym. Był fortem jednowałowym ze stanowiskami artyleryjskimi i pozycjami piechoty. Wał poprzedzono fosą bronioną przez dwie kaponiery przeciwstokowe, a nadto w części czołowej także przedfosą. Na wale ulokowano poprzecznice ze schronami i hangarami armat. Parterowe koszary posiadały wybieżnie na wały. W szyi broniła ich kaponiera szyjowa. W centrum dzieła ulokowano schron pogotowia oraz bomboodporny magazyn amunicyjny połączone jednym budynkiem z koszarami. Schron posiada osobne wybieżnie. Na lewym barku zlokalizowano dodatkowe stanowiska dla armat flankujących obszar obronny od zachodu.
Załoga¹.
125 piechurów (1/2 kompanii piechoty), 71 artylerzystów, 6 pionierów.
Artyleria.1
2 armaty polowe 8 cm M.75/96 i 4 armaty 15 cm M.61
Stan zachowania.
Dojazd.
Fort znajduje się na obszarze Arboretum w Bolestraszycach.
1 Dane za Tomaszem Idzikowskim „Twierdza Przemyśl. Powstanie. Rozwój. Technologie.” Krosno 2014, Wyd. Arete.